30 Haziran 2025 Pazartesi

Cennetten Cehenneme: Seferihisar’ın Sessiz Çığlığı


Cennetten Cehenneme: Seferihisar’ın Sessiz Çığlığı

Yazan: Gülnur 🌿


Burası Ege’nin en güzel köşelerinden biri.

Adını mandalinasından, huzurundan, rüzgarın kulağımıza fısıldadığı sükûnetten alan Seferihisar’ın Ürkmez beldesi…

Ama bu kez rüzgâr fısıldamadı.

Bağırdı.

Alevleri taşıdı. Gökyüzü karardı. Gün ortasında gece yaşadık.

Bugün burada yalnızca ağaçlar değil, köyler de yandı.

İnsanlar evlerini bırakmak zorunda kaldı. Kimi çocuklarının elinden tuttu, kimi yaşlı annesini sırtladı.

Ben biraz daha aşağıdaydım ama her şeyi hissettim.

Duman evin içine kadar girdi. Öksürdüm, nefesim daraldı.

Rüzgâr, yangını taşımakla kalmadı, korkuyu da taşıdı her haneye.

Ormanın yanışıyla başlayan kabus, yerleşim yerlerine kadar dayandı. Ama ne yazık ki bunu ekranlardan böyle izlemedik.

“Orman yangını” deyip geçtiler.

Oysa biz evimizin penceresinden alevlerin kıyısına kadar izledik yok oluşu.

Helikopterler rüzgâr yüzünden havalanamadı.Biz ise çaresizlikten gözyaşlarımıza sığındık.

Buralarda doğmadım belki ama, bir başkasının çocukluğu geçmişti o zeytinliklerde.Dedelerinin ektiği nar ağaçları vardı, yaz akşamlarında altına oturulan çamlar...

Şimdi onlar da yok. Bir gecede gitti, sessizce.Bugün burası hâlâ yanıyor aslında.İnsanların içinde, hayvanların kalbinde, toprağın derinlerinde...

Külle örtülmüş bir sessizlik var şimdi Ürkmez’in üstünde.

Ama içimizdeki haykırış devam ediyor.Doğa kendini belki bir gün toparlar.Ama biz, bu çaresizliği ve yalnız bırakılmışlığı kolay kolay unutamayacağız.


📣 Bir Not, Bir Çağrı:

Bu yaşanan yalnızca bir doğa olayı değil, bir hayatın, bir yaşam alanının yanışıydı.

Lütfen bu tür felaketlerde yalnızca doğayı değil, içindeki insanları, hayvanları, anıları ve geleceği de düşünelim.

Ve lütfen daha dikkatli olalım.

Bazen bir cam parçası, gelişigüzel atılan bir sigara izmariti, ya da içtikten sonra bırakılan bir bira şişesi koca bir ormanı, bir köyü, hatta bir hayatı yok edebilir.

Görmediğimiz her yangın, bir gün kapımızda olabilir.Görünmeyeni duyuralım. Sessiz kalanın sesi olalım.Doğayı korumak, aslında kendimizi korumaktır.


14 Haziran 2025 Cumartesi

 Babalar Günü

Bugün Babalar Günü…

Yanında olanlar için bir sarılma günü,bizim gibi erken kaybedenler içinse içten bir dua…

Hayat ona sadece 38 yıl vermişti…Küçücük bir zamana çok şey sığdırdı.Gidişi erkendi ama izleri hep kaldı.Şimdi ne zaman Babalar Günü gelse, kalbim dua gibi atıyor.Hem içimde, hem yokluğunda kalanlar var…Bir sevgi, bir özlem, bir eksik gibi.

Ruhu şad, mekânı cennet olsun.

Ve hâlâ babası hayatta olan herkese;Babalarının kıymetini bilen,onlara sarılabilen, sesini duyabilen herkes için:O varlığın kıymetini doya doya yaşayın.Çünkü bazen bir ses bile yıllar sonra özleniyor…

Tüm babaların Babalar Günü kutlu olsun.Gidenlere rahmet, kalanlara sağlık, huzur ve uzun ömür diliyorum.

Gülnur